De opkomst maar misschien mogelijk ook de val van het machinale digitale en narcistische tijdperk?

Veel mensen zijn in deze tijd helemaal lyrisch en lovend over dit grootschalige machinale en digitale gedoe net zoals een narcist lyrisch en lovend is over zichzelf  maar waar ik mezelf terdege af vraag net zoals een narcist of het wel gezond of verstandig is te snel klakkeloos iets aan te nemen zonder je in het algemeen iets af te vragen? En dat geld zeker ook wanneer het te mooi klinkt om waar te zijn.

( Een narcist is iemand die in een staat van denken is waarin ie dan denkt dat wat er gebeurt allemaal behoort tot het succes van z'n eigen soort of eigenlijk zelfs tot het succes van hem zelf want het draait hierbij vooral in het zoeken naar een egocentrisch bewijsmateriaal voor het bevestigen van z'n gevoel de besten te zijn waarin het allemaal om deze persoon draait. Iets wat op zichzelf bekeken belachelijk is en dus een denkfout is aangezien we allemaal in wezen oké zijn hoe we zijn. Dus qua waardigheid niet beter of slechter meer of minder dan een ander kunnen zijn ook al we ons natuurlijk wel anders kunnen gedragen. En dit vooral door competitief te denken om iemand anders af te willen troeven waarbij we dan denken onszelf lekker, beter of gezonder te voelen naar boven slijmen en naar beneden trappen. Vandaar de misverstanden in dat woord ''beter'' aangezien je je vaak niks lekkerder of beter hoeft te voelen wanneer je iemand hebt afgetroefd of van gewonnen hebt. Dit  aangezien de wereld is opgebouwd uit een samenspel van gebeurtenissen, omstandigheden, elementen, wezens en dingen dus niet is opgebouwd voor enkelen zoals dat sommige denken dat de wereld alleen om hun draait net zoals iemand die zichzelf alleen voelt ook niet blij is, en zich eigenlijk alleen voelt omdat ie is afgesneden van het samenspel van gebeurtenissen, omstandigheden, elementen, wezens en dingen).

Ik zie de opkomst van dit digitale tijdperk met internet computers mobieltjes auto's machines zie er geen eeuwigheidswaarde in. Deze uit de hand gelopen technieken zijn misschien ook wel handig kan niet ontkennen dat er ook voordelen aan kleven zoals het spuien van tekst op dit blog en elkaar van grote afstand razend snel kunnen spreken of tekst uitwisselen maar dat neemt niet weg dat er ook nadelen aan kleven en dat de voordelen ook anders kunnen. We hebben namelijk een samenleving gecreëerd waar de afstanden tussen mensen, dieren, vrienden, familie, werk, voedsel, relaties, natuur, kringloop (en de lijst wordt langer en langer) ruimtelijk steeds groter wordt zodat er een enorme kloof ontstaan is die zich als een muur opwerpt en waar alles en iedereen gescheiden van elkaar lijkt te worden zodat we allen op ons eigen eiland zitten, in ons eigen kleine hoekje of in onze eigen cel terwijl we allen op een en de zelfde wereld wonen, op de zelfde aardbol in het zelfde sterrenstelsel. Zover dus ook de vergelijking met m'n eigen beschrijving van Narcisme. De telefoon computer en internet kunnen misschien wel als een gereedschap mensen met elkaar verbinden, het echte verbinden doen mensen toch zelf. Je kan elkaar misschien wel gedag zeggen met al die apparaten en je kan elkaar tegenwoordig zelfs zien maar je kan elkaar bijvoorbeeld nog steeds geen digitale knuffel geven of een arm op iemands schouder leggen als iemand het bijvoorbeeld moeilijk heeft wat volgens mij ook niet echt kan. In ieder geval ik lijk misschien wel niet zo met m'n tijd mee mee te gaan maar het voelt voor mij toch anders en heb toch het gevoel dat ik het kleinschalige gevoel van ons kent ons toch mis. En aan gezien zoals een opkomend plantje ook weer sterft en een dier sterft en zelfs een zandkorrel slijt tot het fijnste stofdeeltje hoeft dit niet oudbollig te zijn maar is dit misschien wel de toekomst. Persoonlijk verlang ik hiernaar er naar om weer meer samen te smelten weer meer gevoel te krijgen voor m'n omgeving in plaats van zoals een explosie als de fijnste stofdeeltjes mijlen ver van elkaar weg te geraken. In ieder geval de mens kan ook communiceren zonder die apparaten en ligt het misschien zelfs wel meer aan de bereidwilligheid van je medemensen of ze je helpen of tegenwerken, of ze je hun waarheid vertellen of leugens
(de waarheden zijn volgens mijn de pure waarnemingen zonder speculaties of gissingen ook al een twijfel op zich ook een pure waarneming is als je maar zegt dat het een gissing of een twijfel is net als weten wat je niet weet ook een pure waarneming is)
(leugens zijn in mijn woorden datgene wat je denkt dat iemand wil horen maar wat je anders niet zou zeggen maar wat je dan toch zegt om dat je denkt dat je er beter van word iemand op het verkeerde been, spoor, of pad te helpen.)
Ik denk dus dat als de mensen bereid zijn om elkaar uit welwillendheid hun informatie te delen er weinig belangrijke informatie verloren hoeft te gaan omdat ondanks de mogelijkheid en het bijzonder grote opslagvermogen van de computer en microchips het zelf de mensen zijn die kennis vergaren of te niet doen doorgeven of mee het graf in nemen, beschermen of vernietigen en er waren voor deze tijd ook nog vele andere methoden ontwikkeld als de boek druk kunst of schrijven maar misschien bovenal de techniek van ons brein die net als een computer in staat is informatie te bewaren of door te geven. Onze hersens die bijna net zo werken en instaat zijn ouwe oplossingen weer boven tafel te krijgen. Ik denk dat we onder andere een mooiere wereld zouden hebben als de kennis om te leven misschien wat simpeler was maar wel voor iedereen bereikbaar en toegankelijk want ik denk dat ondanks dat voor velen met de computer zo lijkt men een groot deel van de wereld vergeet die qua waarde verschillen nooit een computer kunnen betalen. En waarbij misschien ook nog vergeten wordt hoeveel werk er vaak van uit die onderste laag van onze bevolking voor nodig is om ons zo'n computer aan te schaffen aangezien menig mens ik dus ook zelf niet instaat is zo'n computer in elkaar te zetten de grondstoffen kan delven of de computer constant van stroom kunnen voorzien. Soms is iets als we het hele plaatje zouden zien niet eens de meest praktische, makkelijke, of snelste oplossing, en is de moeilijke weg waar we soms het meest tegen opzitten toch de snelste of misschien wel de gene die we nodig hebben om ons doel van voldaanheid te bereiken. Ik denk dat we wat dat betreft ook voor een andere weg en tijdperk zouden kunnen kiezen ook al we daar misschien een hoop offers voor zouden moeten laten. Je kan nou eenmaal niet alles hebben laat staan mee je graf in nemen. Dus als het aan mij ligt zou ik kiezen om uiteindelijk dit los te laten en te gaan kiezen voor een primitievere, ambachtelijke natuurlijke wereld met mensen die dat ook willen. Waar mensen helpen elkaar zichzelf te helpen. Een wereld die door z'n natuurlijke diversiteit juist ruimtelijker oogt. Een wereld die nu nog ligt in m'n dromen maar die ik makkelijk mogelijk acht. Ik denk wel dat ik daar alleen eerder zelf mee kan beginnen en niet anderen pushen omdat mijn ervaring is dat ze dan gaan staken als een puberale ezel maar medemensen wel mag lekker maken met m'n ideeën om hun nieuwsgierigheid te wekken en de kennis van m'n dromen te delen. Aangezien ik nog niet in één dag zo ver ben als ik zou willen en aangezien ik die computer toch nog heb probeer ik hier een soort afdruk achter te laten bij gebrek aan beter. Na ja in ieder geval zie dit niet als de enige manier zoals sommigen ons graag doen geloven want denk ook dat het makkelijk anders kan en dat geld ook voor mensen die wanhopig denken zonder computer niks van hun leven te kunnen maken want misschien zien ze dan de mogelijkheden niet die er nog meer zijn.

voorlopig tot hier